Deze logboekserie volgt twee programmaleiders van partnerschappen Samen Opleiden binnen verschillende onderwijsregio’s op drie momenten in de tijd. In deze interviews delen zij hun ervaringen en inzichten in het proces van Samen Opleiden, de bestuurlijke uitdagingen en de veranderende rol van programmaleiders binnen de nieuwe context van de onderwijsregio’s. Door de voortgang in de onderwijsregio’s te volgen, biedt deze serie waardevolle lessen en inspiratie voor partnerschappen die gezamenlijk werken aan het opleiden van de leraren van morgen.
Jenny van Eijma is programmamanager van de Opleidingsschool Mondriaan, onderdeel van de Onderwijsregio Haaglanden. Met haar achtergrond in managementwetenschappen en ervaring in bestuurlijke vraagstukken combineert Jenny strategische doelen met de dagelijkse praktijk binnen de opleidingsschool. De Onderwijsregio Haaglanden, waarin ko, po, vo en mbo samenwerken, staat voor de uitdaging om de groeiende diversiteit aan opleidingsvarianten te combineren met kwaliteitsborging en samenwerking. Sinds het eerste logboekgesprek is Jenny verder gaan bouwen aan een balans tussen strategie en uitvoering. De voortgang in de regio brengt kansen, maar ook spanningen tussen bestuurlijke dynamiek en praktische uitvoerbaarheid aan het licht.
Binnen de Onderwijsregio Haaglanden blijft de bestuurlijke dynamiek een belangrijk aandachtspunt. Terwijl de regio werkt aan meer samenwerking en flexibiliteit, waarschuwt Jenny dat de complexiteit van bestuurlijke processen soms afleidt van de kern: betere samenwerking en versterking van onderwijsprofessionals.
We bouwen iets moois op, maar ik vraag me af of we ons niet verliezen in een bestuurlijke brij. Het is belangrijk om de kern scherp te houden: betere samenwerking en elkaar versterken.”
Een belangrijk punt van aandacht is de positie van het mbo binnen de regio. Hoewel er vooruitgang is geboekt, zoals met een mbo-specifiek inductieprogramma, benadrukt Jenny dat strategische keuzes op regionaal niveau niet altijd even goed doordringen in de operationele praktijk. Dit vraagt om een scherpere focus en voortdurende dialoog tussen de betrokken partijen.
Het mbo verdient een betere positie. Het gevaar is dat strategische besluiten soms voorbijgaan aan wat we operationeel echt nodig hebben.”
Het thema werven en matchen stond in dit tweede gesprek centraal. In de regio zijn initiatieven zoals “Word leraar in Den Haag” en “Leraar van buiten” opgezet, waarbij loketten fungeren als toegangsportaal voor nieuwe docenten. Voor het mbo levert deze aanpak relatief weinig op, merkt Jenny op. Aanmeldingen voor het mbo verlopen vaak via andere kanalen. Een positieve ontwikkeling is dat de rol van klassenassistenten en lesondersteuners binnen het mbo meer aandacht krijgt, wat aansluit bij de bredere opleidingsmogelijkheden die Mondriaan biedt.
De loketten werken voor po en vo, maar voor ons als mbo is het effect minimaal. Tegelijk is het goed om te zien dat functies als klassenassistenten en lesondersteuners nu wél meer aandacht krijgen.”
Jenny benadrukt dat regionale samenwerking rond werven en matchen alleen zinvol is als het leidt tot betere plaatsingen en een grotere impact. Het is essentieel om de focus op de inhoud te behouden en te voorkomen dat discussies verzanden in financierings- en organisatorische vraagstukken.
Samenwerken moet een middel zijn om dingen slimmer en beter te doen, niet een doel op zich. Focus op impact is daarbij van belang.”
Een belangrijk punt dat naar voren kwam, is de positie van mbo-partnerschappen in de onderwijsregio. Jenny gaf aan dat het mbo binnen de Onderwijsregio Haaglanden vanaf het begin een betere positie in het netwerk heeft nagestreefd, gezien het onderscheidende karakter van deze sector. Desondanks merkt zij dat strategische keuzes, zoals het ontbreken van mbo-specifieke programma’s in de planning voor 2025, mogelijk een effect kunnen hebben op de samenwerking en het interne commitment. Dit raakt ook aan de bredere uitdaging: hoe behoud je de focus op inhoud en samenwerking in een complexe bestuurlijke omgeving?
Het voelt soms alsof we als mbo achter het net vissen, terwijl we juist een cruciale bijdrage leveren.”
Jenny benadrukt dat het platform Samen Opleiden & Professionaliseren een belangrijke rol speelt in het behoud van de inhoudelijke focus. Het biedt een neutrale ruimte voor kennisdeling en ondersteuning, waardoor partnerschappen zich kunnen herpakken in een steeds complexer bestuurlijk speelveld. Ze pleit voor een grotere betrokkenheid van het platform bij regionale samenwerking om de oorspronkelijke doelen van Samen Opleiden weer centraal te stellen.
Het platform biedt een plek waar we ons kunnen herpakken en de hectiek van de onderwijsregio kunnen overstijgen. Het draait om de inhoud, altijd de inhoud.”
De komende periode richt Jenny zich op:
In het volgende en laatste logboek blikken we samen met Jenny terug op de opbrengsten en impact van haar inspanningen. Welke resultaten zijn zichtbaar geworden, en welke lessen kunnen andere partnerschappen hieruit trekken?
